dinsdag 27 juli 2010

Duurzaam voor de geboorte

Duurzame verplaatsingen in de weken voor de geboorte: het is niet evident. Ik moet toegeven, ik zondig veel. Met nog exact (voor zover je dat zo kan stellen) 6 weken te gaan, merk ik dat ik veel sneller naar mijn autosleutels grijp. Fietsen gaat nog wel redelijk. Mijn buik zit wat in de weg, maar dat los ik wel op door heel onelegant met mijn benen open te fietsen. Alleen is de 12 km naar het werk er voor mij wel wat over. Blijft over: trein en stappen. De trein is geen probleem, heerlijk in eerste klas zitten, altijd plaats en rust. Maar laat net het laatste stukje van mijn traject een probleem zijn. Ik moet nog een eindje stappen en dat lukt niet meer zo vlot. Het waggel-gevoel neem ik er wel bij, maar het wordt ook echt pijnlijk. Dus ja, de wagen... aanlokkelijk. Dan beginnen de excuses: ik kan wat later opstaan en hoef geen rekening te houden met treinuren, ik kan veel dichter bij het werk parkeren, ik kan mijn krachten sparen voor de werken in ons nieuwe huis en de verhuis, het is niet zo vermoeiend... Ze zijn altijd zo gemakkelijk te verzinnen!
Morgen neem ik nog eens de trein: beloofd!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten